Η διατροφή στην καθημερινότητα του κάβαλιερ που πάσχει από ΣΔ είναι ζωτικής σημασίας, αφού επιβάλλεται η αναπροσαρμογή των γευμάτων του καθώς και η αλλαγή τόσο της ποσότητας όσο και της ποιότητας της διατροφής με τον σαφή καθορισμό των ενεργειακών αναγκών και του μεταβολικού προφίλ.
Αυτό που σίγουρα οφείλουμε να περιορίσουμε (όχι να διακόψουμε) στη διατροφή του κάβαλιερ μας είναι η κατανάλωση των υδατανθράκων (που έτσι κι αλλιώς έχουν μερική ωφέλεια για το σκυλί μας), η καθημερινή χορήγηση πρωτεϊνών και ο περιορισμός της χορήγησης αλατιού. Αν και εφόσον εμφανιστεί νεφρική ανεπάρκεια (διαβητική νεφροπάθεια) τότε θα πρέπει να περιοριστεί η χορήγηση πρωτεϊνών.
Η άσκηση παίζει πρωταρχικό ρόλο στη διαβίωση του κάβαλιερ που πάσχει από ΣΔ. Πρέπει να είναι καθημερινή και συστηματική χωρίς όμως να δημιουργεί συνθήκες κούρασης.
Θα πρέπει να ξεκαθαριστεί εδώ ότι η συστηματική άσκηση επιβάλλει και την αναπροσαρμογή της δόσης της ινσουλίνης.