Θεραπεία
Φαίνεται ότι η εκ του στόματος χορήγηση δισκίων τα οποία να διεγείρουν την έκκριση ινσουλίνης από το πάγκρεας είναι αναποτελεσματική. Θεραπεία εκλογής είναι η χορήγηση ινσουλίνης (½ UI/Kg) σε 1 ή 2 δόσεις καθημερινά. Η εκλογή του σκευάσματος γίνεται με βάση τις διατροφικές συνήθειες του κάβαλιερ. Τελευταία χρησιμοποιούνται ινσουλίνες που παράγονται με την βοήθεια ανασυνδυασμένου DNA και μπορούν να χορηγούνται με σαφή ασφάλεια, μειώνοντας τον κίνδυνο υπογλυκαιμιών. Ο καθορισμός των μονάδων θα γίνει με βάση καθημερινές μετρήσεις, αφού πάντα ελλοχεύει ο ο κίνδυνος υπογλυκαιμίας (αν γίνουν περισσότερες μονάδες από αυτό που θα έπρεπε) ή ο κίνδυνος υπεργλυκαιμίας (αν γίνουν λιγότερες). Οι μετρήσεις θα γίνουν είτε με την βοήθεια του σακχαρομέτρου – είτε ακόμα καλύτερα με την βοήθεια ταινίας μέτρησης στα ούρα.
Φαινόμενο Somogyi και Φαινόμενο Αυγής
Είναι καταστάσεις οι οποίες σχετίζονται με αντιδραστική πρωινή συνήθως υπεργλυκαιμία. Επιβάλλεται αναπροσαρμογή της χορηγούμενης δόσης ινσουλίνης.
Η δίαιτα και η άσκηση στη θεραπεία του ΣΔ
Η διατροφή στην καθημερινότητα του κάβαλιερ που πάσχει από ΣΔ είναι ζωτικής σημασίας, αφού επιβάλλεται η αναπροσαρμογή των γευμάτων του καθώς και η αλλαγή τόσο της ποσότητας όσο και της ποιότητας της διατροφής με τον σαφή καθορισμό των ενεργειακών αναγκών και του μεταβολικού προφίλ.
Αυτό που σίγουρα οφείλουμε να περιορίσουμε (όχι να διακόψουμε) στη διατροφή του κάβαλιερ μας είναι η κατανάλωση των υδατανθράκων (που έτσι κι αλλιώς έχουν μερική ωφέλεια για το σκυλί μας), η καθημερινή χορήγηση πρωτεϊνών και ο περιορισμός της χορήγησης αλατιού. Αν και εφόσον εμφανιστεί νεφρική ανεπάρκεια (διαβητική νεφροπάθεια) τότε θα πρέπει να περιοριστεί η χορήγηση πρωτεϊνών.
Η άσκηση παίζει πρωταρχικό ρόλο στη διαβίωση του κάβαλιερ που πάσχει από ΣΔ. Πρέπει να είναι καθημερινή και συστηματική χωρίς όμως να δημιουργεί συνθήκες κούρασης.
Θα πρέπει να ξεκαθαριστεί εδώ ότι η συστηματική άσκηση επιβάλλει και την αναπροσαρμογή της δόσης της ινσουλίνης.
Μακροχρόνια προβλήματα
Ο ΣΔ είναι δυστυχώς μια χρόνια και ανίατη ασθένεια, γεγονός που σημαίνει ότι δεν θεραπεύεται. Με την πάροδο του χρόνου στο κάβαλιερ θα δημιουργηθούν διάφορα προβλήματα όπως:
- Διαβητική νεφροπάθεια (νεφρική ανεπάρκεια)
- Καταρράκτης και τύφλωση
- Εγκεφαλικό επεισόδιο
- Καρδιακές βλάβες
- Λοιμώξεις
Η ευθύνη των εκτροφέων
Τα κάβαλιερ με ΣΔ δεν αναπαράγονται ποτέ καθώς οι γονείς τους και τα αδέλφια τους θεωρούνται πιθανά πάσχοντες ή πιθανά υποψήφιοι να εκδηλώσουν την ασθένεια. Το σαφές γενετικό υπόστρωμα της νόσου επιβάλλει σε ένα εκτροφέα αν εφόσον έχει ένα κάβαλιερ με ΣΔ, να υποβάλλει σε έλεγχο ΟΛΑ τα κάβαλιερ του. Ο εκτροφέας είναι υποχρεωμένος να ενημερώσει κάθε ιδιοκτήτη που έχει ckcs συγγενή με τον πάσχοντα. Ας σημειωθεί, ότι τα αρνητικά test στα κάβαλιερ ενός εκτροφέα δεν αλλάζουν τον κίνδυνο, αφού η νόσος μπορεί να εμφανιστεί σε χρονικό διάστημα 8ετιας.
Πηγές:
www.cavalierhealth.org
www.caninediabetes.org
«Ο σακχαρώδης διαβήτης στην καθημερινή ζωή»: Κ.Πουλόπουλου, ιατρού
(Eσωτερική Έκδοση Παθολογικού Τμήματος Ιδιωτικού Θεραπευτηρίου Τίμιος Σταυρός)