Από τη στιγμή που το κάβαλιερ θα αναγνωριστεί ότι πάσχει από χρόνια βαλβιδοπάθεια, θα πρέπει
-να παρακολουθείται με ακτινογραφίες σε τακτική βάση (δυο φορές τον χρόνο).
-να τεθεί σε δίαιτα μείωσης βάρους.
-να αποφεύγεται η καταπόνησή του.
Συμπληρώματα διατροφής με βιταμίνες Cκαι E καθώς και χορήγηση Q10 και Ω3 λιπαρών οξέων είναι απαραίτητη.
Παράλληλα χορηγούνται σκευάσματα με σελήνιο, μαγνήσιο, κάλιο, L-καρνιτινη.
Ολιστικά σκευάσματα (όπως φυσικά διουρητικά, από την κινεζική ιατρική) πρέπει να χορηγούνται μόνο μετά την άδεια του κτηνιάτρου καρδιολόγου.
Στη φαρμακευτική αντιμετώπιση χορηγούνται ανάλογα με την εξέλιξη της νόσου και των συμπτωμάτων:
- Ανταγωνιστές του μετατρεπτικού ένζυμου
- Διουρητικά
- Διγοξίνη
- Μη εκλεκτικοί β-αποκλειστές
- Β-αδρενεργικοί ανταγωνιστές
- Σιλδεναφίλη ( Viagra ) που χρησιμοποιείται σε τελική νόσο για την πνευμονική υπέρταση
- Ορεξιογόνα αντικαταθλιπτικά
- Βρογχοδιασταλτικά
- Σεροτονινικοί αποκλειστές
- Ινότροπα (pimobendan)
- Θα πρέπει εδώ να τονιστεί ότι σε κάβαλιερ με χρόνια βαλβιδοπάθεια Γ ή Δ, σύγχρονες μελέτες αναφέρουν ότι δεν θα πρέπει να εμβολιάζονται (συμπεριλαμβανόμενου του αντιλυσσικού εμβολιασμού) εξαιτίας της πιθανής ταχείας επιδείνωσης της καρδιακής βλάβης.