Τα κάβαλιερ χρησιμοποιούν την τροφή (πρωτεΐνες κυρίως, λίπη και λιγότερο τους υδατάνθρακες) για να μπορούν τα κύτταρα τους να παράγουν την (αυξημένη) ενέργεια που χρειάζονται.
Αυτή η διαδικασία συντελείται με την βοήθεια μιας ορμόνης, της ινσουλίνης, η οποία βρίσκεται στο πάγκρεας.
Αν όμως η ινσουλίνη δεν επαρκεί (είτε γιατί το κάβαλιερ είναι παχύσαρκο είτε καταναλώνει κακής ποιότητας τροφή) ή για γενετικούς / κληρονομικούς λόγους μειωθεί / εξαφανιστεί από το πάγκρεας, τότε αυξάνεται το σάκχαρο στο αίμα και το αυξημένο σάκχαρο δεν μπορεί να μπει στα κύτταρα.
Η ινσουλίνη είναι αυτή η οποία θα οδηγήσει το σάκχαρο στα κύτταρα και θα τα ξεκλειδώσει ώστε να τα προμηθεύσει με την απαραίτητη ποσότητα σακχάρου – απαραίτητη για την ίδια την επιβίωση του κάβαλιερ.