Κατά τη διάρκεια ενός παροξυσμικού επεισοδίου καλό θα είναι:
*Να κρατήσουμε απαλά το κάβαλιερ
*Δεν επιβάλλουμε πίεση και δεν ασκούμε δύναμη για να ακινητοποιήσουμε το κάβαλιερ (ειδικά στα πόδια)
*Διατηρούμε το κάβαλιερ σε δροσερή κατάσταση και προσπαθούμε να το βοηθήσουμε να αναπαυτεί/ξεκουραστεί μετά το επεισόδιο
*Δεν το αφήνουμε να τρέξει/παίξει αμέσως μετά το επεισόδιο
H ζωή του κάβαλιερ σπανιότατα θα απειληθεί από αυτό το σύνδρομο. Η χορήγηση βενζοδιαζεπινών θα βοηθήσει σημαντικά.
Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται:
– Διαζεπάμη (το γνωστό μας Stedon) με πάρα πολύ καλά αποτελέσματα
– Κλοναζεπάμη (Rivotril) με αντιεπιληπτικές ιδιότητες και ακόμα καλύτερα αποτελέσματα, αφού η χρήση της μείωσε τα επεισόδια από 20-30 την εβδομάδα σε 1-2 τον μήνα.
– Η βιταμίνη E και η Τρυπτοφάνη φαίνεται ότι βοηθούν σημαντικά στην υποχώρηση των συμπτωμάτων και στον περιορισμό των επεισοδίων.