Σπονδυλοπάθεια ονομάζεται ο προοδευτικός εκφυλισμός των μεσοσπονδύλιων δίσκων της σπονδυλικής στήλης. Στα κάβαλιερ εμφανίζεται ως τύπου Ι κατά Hansen IVDD (intervertebral disc disease). Μια παραλλαγή αυτής της εκφυλιστικής κατάστασης είναι η σπονδυλολίσθηση.
Τι είναι
Ο μεσοσπονδύλιος δίσκος είναι ένα «μαξιλάρι» δισκοειδούς σχήματος (σαν το πούλι του ταβλιού), που βρίσκεται ανάμεσα στους σπονδύλους για να τους σταθεροποιεί και να απορροφά τους κραδασμούς και τις πιέσεις που δέχονται ο κάθε σπόνδυλος ξεχωριστά και η σπονδυλική στήλη στο σύνολο της.
Κάθε μεσοσπονδύλιος δίσκος αποτελείται από ένα εξωτερικό σκληρό στρώμα (ινώδης δακτύλιος) και το οποίο περιβάλλει έναν εσωτερικό σπογγώδη πυρήνα (πηκτοειδής πυρήνας).
Κάθε μεσοσπονδύλιος δίσκος φθείρεται (εκφυλίζεται) με την πάροδο του χρόνου. Σε μερικές φυλές –ανάμεσα τους και τα κάβαλιερ – μπορεί να εμφανιστεί αυτή η κατάσταση πιο νωρίς από το αναμενόμενο.
Σε μια τέτοια περίπτωση, μπορεί να εμφανιστεί πιο γρήγορη πάχυνση του ινώδη δακτυλίου με αποτέλεσμα την πίεση του πηκτοειδή πυρήνα και την εμφάνιση κήλης (δισκοκήλη).
Η δισκοκήλη μπορεί να προκαλέσει συμπίεση του νωτιαίου μυελού και των νευρικών ριζών και αυτό να εκδηλωθεί με φλεγμονή και πόνο.
Αυτή η προοδευτική εκφύλιση του μεσοσπονδύλιου δίσκου ονομάζεται τύπου Ι κατά Hansen ή μεσοσπονδύλιος δισκίτιδα
(Η διαταραχή αυτή εμφανίζεται στις φυλές με γενετική προδιάθεση στη χονδροδυστροφία – μια διαταραχή του σχηματισμού των χόνδρων που αποτελούν τον συνδετικό ιστό μεταξύ των οστών. Αφορά τα spaniel, Basset hound, Beagle, bulldogs, Corgi, Dachshund, Shih Tzu και τα Pekingese. Στο ανθρώπινο είδος εκδηλώνεται με τον νανισμό.)
Η σπονδυλολίσθηση είναι η χρόνια εκφύλιση του μεσοσπονδυλίου δίσκου με τελικό αποτέλεσμα την πτώση και τη «συνένωση» δυο σπονδύλων.
Συμπτώματα
Η σπονδυλοπάθεια μπορεί να προκαλέσει μεγάλη ποικιλία συμπτωμάτων. Η βαρύτητα τους εκδηλώνεται από πολύ ήπιες μορφές μέχρι μερική ή και πλήρη παράλυση.
Το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα είναι ο πόνος. Συνηθέστερες εντοπίσεις του πόνου είναι στον λαιμό και στη θωρακική χώρα.
Το κάβαλιερ μπορεί να εκδηλώσει:
– Δυσκαμψία
– Χαμήλωμα της στάσης του κεφαλιού όταν περπατάει (πρέπει να περπατά αγέρωχα, όχι με το κεφάλι κάτω)
– Δυσκαμψία του λαιμού
– Χωλότητα στο βάδισμα
– Σύρσιμο ενός ή και των δυο ποδιών ξαφνικά
– Ξαφνική διστακτικότητα
– Απροσδόκητο και μη αναμενόμενο γάβγισμα ή κλάμα
– Ξαφνικό φόβο ή προσπάθεια να προστατευτεί χωρίς να υπάρχει υπαρκτός κίνδυνος
– Αλλοίωση του βηματισμού
– Διάταση της κοιλιάς (σφίξιμο)
– Δυσκολία στην ούρηση
– Ξαφνική αδυναμία / καταβολή
– Απώλεια αισθήσεων
– Παράλυση σε ένα ή περισσότερα άκρα
Διάγνωση
Ο κτηνίατρος θα εξετάσει τον σκύλο τόσο ορθοπεδικά όσο και νευρολογικά. Μπορεί να χρειαστεί ακτινογραφία/ες ή ακόμα και αξονική τομογραφία (C/T) και μαγνητική τομογραφία (MRI) οι οποίες απαιτούν γενική αναισθησία.
Η μυελογραφία είναι μια ακτινολογική εξέταση που περιλαμβάνει την έγχυση σκιαγραφικής ουσίας στον νωτιαίο μυελό (με οσφυονωτιαία παρακέντηση), για να απεικονιστεί η σπονδυλική στήλη. Η εξέταση αυτή απαιτεί γενική αναισθησία και απαγορεύεται να γίνεται στα κάβαλιερ.
Η πλέον δόκιμη διαγνωστική προσέγγιση είναι η μαγνητική τομογραφία, αφού και καλύτερο απεικονιστικό αποτέλεσμα παρέχει αλλά και προστατεύει το κάβαλιερ από την ακτινοβολία των άλλων απεικονιστικών μεθόδων.
Θεραπεία
Η θεραπευτική προσέγγιση εξαρτάται από το μέγεθος και τη βαρύτητα της βλάβης.
Βασικός στόχος της θεραπευτικής αντιμετώπισης, είναι να εξαλειφθεί ο πόνος, να αποφευχθεί περαιτέρω μετατόπιση του δίσκου ή και να μην προχωρήσει παραπέρα η σπονδυλολίσθηση.
Σε κάθε περίπτωση απαιτείται ξεκούραση. Γιαυτό επιβάλλεται η μακρά και αυστηρή παραμονή σε κλουβί (πάρκο) ανάπαυσης.
Ας σημειωθεί ότι τα παχύσαρκα σκυλιά είναι περισσότερο επιρρεπή σε σπονδυλοπάθειες.
Συντηρητική Αντιμετώπιση
Για τα κάβαλιερ με ήπιας / μεσαίας βαρύτητας συμπτώματα, συνήθως η κατάσταση βελτιώνεται με τη χρήση ΜΣΑΦ (μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων) ή ασπιρίνης (η οποία έχει σημαντική αντιφλεγμονώδη δράση).
Σπανιότερα μπορ ει να γίνει χρήση και κορτιζόνης (για μικρο χρονικό διάστημα πάντα και με μεγάλη προσοχή. Δεν συνιστάται η μακροχρόνια χορήγηση σε καμιά περίπτωση)
Σε περιπτώσεις εμφάνισης σπαστικής μυικής βλάβης, μπορεί να χορηγηθούν μυοχαλαρωτικά φάρμακα.
Αρκετά σπάνια μπορεί να δοθούν και ναρκωτικά με αναλγητική δράση.
Υπενθυμίζουμε ότι όλα αυτά τα φάρμακα προκαλούν σοβαρές βλάβες στον βλεννογόνο του στομάχου, για αυτό καλό θα είναι να συνδυάζονται πάντα με γαστροπροστατευτικά φάρμακα.
Xειρουργική Aντιμετώπιση
Σε κάθε περίπτωση, όπου υπάρχουν πιεστικά φαινόμενα στον νωτιαίο μυελό, ώστε να προκαλούν και την εμφάνιση νευρολογικών συμπτωμάτων, απαιτείται χειρουργική παρέμβαση με αποτέλεσμά την αποσυμπίεση.
Η χειρουργική παρέμβαση ονομάζεται πεταλεκτομή(σε διάφορες παραλλαγές.
Εναλλακτικές Θεραπείες
Ολιστικές προσεγγίσεις καθώς και εναλλακτικές μορφές, μπορεί να βοηθήσουν σημαντικά τη συμβατική ιατρική, ιδιαίτερα ο βελονισμός.
Γίνεται χρήση ανθοϊαμάτων ειδικά στις περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει νευρολογικό έλλειμμα.
Κώστας Πουλόπουλος, Ιατρός